Rak jelita grubego należy do najczęściej występujących nowotworów złośliwych na świecie. Nadal przedmiotem dyskusji pozostaje kwestia rzeczywistego wpływu postulowanych czynników ryzyka na rozwój tej choroby nowotworowej. Dane dotyczące wpływu zespołu metabolicznego na omawiane ryzyko są niejednoznaczne. W ostatnim wydaniu Journal of Clinical Gastroenterology ukazała się meta-analiza badań poświęconych temu zagadnieniu.

Zaburzenia układu nerwowego, w tym dysfunkcja układu autonomicznego, należą do objawów klinicznych pierwotnego zespołu Sjögrena (PZS). Zaburzenia wegetatywne były dotychczas w literaturze opisywane na podstwie badań jednośrodkowe, w małych grupach pacjentów lub opisy przypadków.

W oparciu o badanie neuropatologiczne 890 pacjentów z zespołami otępiennymi Hajjar i wsp. wykazali, że stosowanie antagonistów receptora angiotensyny II było związane z mniejszym obciążeniem mózgu złogami beta-amyloidu.

Podczas San Antonio Breast Cancer Symposium zaprezentowano wyniki niewielkiego badania oceniającego skuteczność uzupełniającej chemioterapii u kobiet chorych na raka piersi, u których wystąpiła izolowana wznowa regionalna lub miejscowa. Chore w grupie kontrolnej nie otrzymywały chemioterapii po resekcji nawrotu choroby.

Młodzieńcze zapalenie skórno-mięśniowe (JDM, juvenile dermatomyositis) stanowi najczęstszą idiopatyczną miopatię zapalną wieku dziecięcego (ok. 2-3 przypadki/milion/rok).

Rak jelita grubego jest jednym z częściej występujących nowotworów złośliwych na świecie. Wprowadzenie programów skriningowych wczesnego wykrywania tej choroby doprowadziło do zmniejszenia śmiertelności, co wynika najprawdopodobniej głównie z faktu usuwania w trakcie przesiewowych kolonoskopii zmian przednowotworowych (polipów gruczołowych).

Lederle i wsp. przedstawili w New England Journal of Medicine wnioski z analizy wyników leczenia tętniaków aorty brzusznej u 881 pacjentów. Chorzy podzieleni zostali losowo na dwie grupy: leczonych metodą wewnątrznaczyniową (n = 444) i otwartą (n = 437). Średnia okresów obserwacyjnych wyniosła ponad 5 lat.

Spadki ciśnienia tętniczego krwi wynikające z włączenia leków przeciwnadciśnieniowych mogą prowadzić do upadków. W przypadku osób starszych upadki mogą skutkować złamaniem kości udowej, które w tej grupie wiekowej pociąga za sobą śmierć średnio jednego na czterech pacjentów w ciągu roku od zdarzenia.

W ciągu ostatniej dekady istotnie zwiększyła się zapadalność na czerniaka skóry. Równocześnie obserwuje się większą wykrywalność czerniaków szerzących się powierzchownie na wcześniejszym etapie zaawansowania, kiedy głębokość naciekania (oznaczana w skali Breslow) jest mniejsza. Przytoczona zależność nie dotyczy czerniaków guzkowych. Wydaje się, że oba powyższe trendy mają związek z coraz powszechniej wdrażanymi w ostatnich latach programami skriningowymi. Niestety, programy te nie są wystarczająco efektywne w wykrywaniu czerniaka guzkowego. Założenia te mają potwierdzenie w faktach takich jak: stałość współczynnika śmiertelności z powodu tego typu czerniaka oraz zmniejszenie głębokości naciekania w skali Breslow - wyłącznie dla czerniaka szerzącego się powierzchownie. Nadal występują również grupy osób nieczułe na programy profilaktyczne i edukacyjne (są to głównie mężczyźni powyżej 50 r.ż.).

Shao i wsp. stwierdzili, że wczesne włączenie leczenia hormonalnego po menopauzie może skutkować zmniejszeniem ryzyka wystąpienia choroby Alzheimera o ponad 30%.