Badacze z Wielkiej Brytania w oparciu o grupę 317 pacjentów (z kilku ośrodków) z ustalonym rozpoznaniem PZS przeprowadzili analizę częstości występowania dysfunkcji układu autonomicznego, jej znaczenie kliniczne oraz związek z aktywnością układową choroby. Zaburzenia wegetatywne zostały ocenione na podstawie zwalidowanej skali COMPASS Composite Autonomic Symptom Scale. Ocenę objawów przeprowadzono w badanej grupie oraz w odpowiednio dobranej pod względem płci i wieku grupie kontrolnej. Dysfunkcję układu autonomicznego rozpoznano u 20% w grupie kontrolnej i 55% pacjentów z PZS. Wśród osób z PZS przeważały zaburzenia o charakterze nietolerancji ortostatycznej. Uzyskany wynik zaburzeń autonomicznych (określony w skali COMPASS) korelował ze wskaźnikiem aktywności zespołu Sjogrena w ocenie pacjenta - ESSPRIT (EULAR-Sjögren’s Syndrome Patient Reported Index) oraz wskaźnikiem aktywności zespołu Sjögrena ESSDAI (EULAR-Sjögren’s Syndrome Disease Activity Index). W codziennej praktyce przy ocenie aktywności choroby u pacjenta z zespołe Sjögrena warto zwrócić uwagę na objawy zaburzeń układu wegetatywnego.

Źródło: Julia L Newton, James Frith, Danielle Powell i wsp. Extended report: Autonomic symptoms are common and are associated with overall symptom burden and disease activity in primary Sjögren's syndrome Ann Rheum Dis 2012;71:1973-1979