Jest wiadome, że aktywność fizyczna zmniejsza lęk, poprawia nastrój, a przez to ma korzystny wpływ na jakość życia u pacjentów z padaczką1. Z kolei z modeli zwierzęcych można wnioskować o zależności między lepszą wydolnością fizyczną a mniejszym ryzykiem wystąpienia padaczki2. Nyberg i wsp. przeprowadzili obserwacje, których celem było zbadanie związku między wydolnością sercowo-naczyniową w wieku 18 lat a ryzykiem wystąpienia padaczki w kolejnych latach życia. Badana grupa liczyła 1 173 079 mężczyzn, u których oceny wydolności sercowo-naczyniowej dokonywano przy rekrutacji do wojska. Najdłuższy okres obserwacyjny wyniósł 40 lat. Dane o wystąpieniu padaczki, którą rozpoznano u 6 796 osób, pochodziły z archiwów szpitalnych. Ilorazy ryzyka wystąpienia padaczki u mężczyzn ze słabą i średnią wydolnością sercowo-naczyniową względem grupy o dobrej wydolności wyniosły odpowiednio 1.79 i 1.36. W analizach uwzględniono wpływ ryzyka rodzinnego, urazów czaszkowo-mózgowych i inne czynniki zakłócające. Autorzy stwierdzili, że uzyskane wyniki są zgodne z wiadomościami pochodzącymi z badań w modelach zwierzęcych. Według Nyberg i wsp. jest możliwe, że zachowania związane z większą sprawnością fizyczną mogą mieć wpływ modyfikujący na procesy prowadzące do wystąpienia padaczki.

Źródło: Nyberg J, Åberg MAI, Torén K, i wsp. Cardiovascular fitness and later risk of epilepsy. A Swedish population-based cohort study. Neurology 2013; 81(12):1051-1057.; JN