Chatterjee i wsp. przeprowadzili analizę, której celem było podsumowanie pozytywnych i negatywnych skutków trombolizy odnotowanych w szesnastu badaniach, w których wzięło udział 2115 pacjentów z zatorowością płucną. Odsetek zgonów w grupach, w których stosowane były leki trombolityczne, wyniósł 2.2%, a w grupach, w których stosowano antykoagulanty, wyniósł on 3.9% (iloraz szans OR = 0.5, 95% przedział ufności CI 0.3-0.9). Odsetek chorych, u których wystąpiło poważne krwawienie, wynosił odpowiednio 9.2% i 3.4% (OR = 2.7, 95% CI 1.9-3.9). U 1.5% pacjentów, którym podawano leki trombolityczne, stwierdzono krwawienie wewnątrzczaszkowe (OR = 4.6, CI 1.8-12.0). Odsetek nawrotów zatorowości płucnej u chorych trombolizowanych był mniejszy niż po leczeniu antykoagulantami (1.2 względem 3.0%; OR = 0.4, 95% CI 0.2-0.7). W osobnej analizie 1775 przypadków zatorowości płucnej umiarkowanego ryzyka stwierdzono podobne ilorazy ryzyka zgonu (OR = 0.5, 95% CI 0.2-0.9) i poważnego krwawienia (OR = 3.2, 95% CI 2.1-4.9) jak w całości populacji, której dotyczyły dostępne dane. Autorzy stwierdzili, że stosowanie trombolizy w zatorowości płucnej związane było z mniejszym ryzykiem zgonu oraz większym ryzykiem poważnego krwawienia, w tym krwawienia wewnątrzczaszkowego. Chatterjee i wsp. podkreślili, że wyniki badania nie odnoszą się do przypadków chorych z prawą komorą serca wydolną mimo zatorowości płucnej.

Źródło: Chatterjee S, Chakraborty A, Weinberg I, i wsp. Thrombolysis for Pulmonary Embolism and Risk of All-Cause Mortality, Major Bleeding, and Intracranial Hemorrhage. A Meta-analysis. JAMA 2014; 311(23):2414-2421.