Apiksaban, rywaroksaban i dabigatran to przyjmowane doustnie leki przeciwkrzepliwe, które różnią się mechnizmem działania. Apiksaban, podobnie jak rywaroksaban, jest bezpośrednim inhibitorem aktywnego czynnika X. Dabigatran jest natomiast bezpośrednim inhibitorem trombiny. Metodologia przyjęta przez Rasmussen i wsp. obejmowała porównanie danych pochodzących z badań klinicznych trzeciej fazy. Stwierdzono, że u pacjentów leczonych apiksabanem zawał mięśnia sercowego występował rzadziej niż w grupie chorych przyjmujących dabigatran w dawce 150 mg dwa razy dziennie (iloraz ryzyka HR = 0.39). W porównaniu z terapią rywaroksabanem, stosowanie dabigatranu w dawce 110 mg dwa razy dziennie było związane z rzadszym występowaniem poważnego krwawienia (HR = 0.68) i udaru krwotocznego (HR = 0.15). Terapię dabigatranem w dawce 110 mg dwa razy dziennie cechowała także mniejsza niż apiksaban skuteczność w pierwotnym zapobieganiu udarowi mózgu o poważnych następstwach (HR = 0.59). Dabigatran w wyższej dawce był skuteczniejszy od apiksabanu w prewencji udaru niedokrwiennego mózgu, ale jego przyjmowanie było związane z wyższym ryzykiem krwawienia. Rywaroksaban był podobnie skuteczny jak dabigatran stosowany w wyższej dawce, a jego profil bezpieczeństwa pod względem krwawienia, podobnie jak dabigatranu, był mniej korzystny niż apiksabanu. Autorzy artykułu uznali, że wszystki trzy leki cechuje podobna skuteczność oraz podkreślili, że zaobserwowane różnice przemawiają za potrzebą przeprowadzenia porównania wszystkich trzech doustnych leków przeciwkrzepliwych w jednym badaniu.

Źródło: Rasmussen LH, Larsen TB, Graungaard T i wsp. Primary and secondary prevention with new oral anticoagulant drugs for stroke prevention in atrial fibrillation: indirect comparison analysis. BMJ 2012; 345 doi: http://dx.doi.org/10.1136/bmj.e7097 .