Obrzęk mózgu może powstać w wyniku zaburzeń o tak różnym podłożu, jak uraz, toksyczne uszkodzenie komórek, zaburzenia elektrolitowe, proces nowotworowy, niedotlenienie czy nadciśnienie tętnicze. Jednym z problemów diagnostyki obrzęku mózgu jest późne pojawianie się objawów klinicznych, które są skutkiem wzrostu ciśnienia śródczaszkowego. Ko i wsp. skonstruowali działające na zasadzie pomiaru przewodności cieplnej urządzenie służące do monitorowania zawartości wody w mózgu pacjenta. Badacze ocenili skuteczność zbudowanego przez siebie aparatu w eksperymentalnym modelu oraz u 36 pacjentów w śpiączce będącej skutkiem uszkodzenia mózgu. Pomiary były wykonywane w godzinnych odstępach w czasie hospitalizacji na oddziale intensywnej terapii. Autorzy stwierdzili występowanie zależności między obecnością obrzęku w badaniach obrazowych a zwiększoną zawartością wody w tkance wykazanej przez pomiar sondą mierzącą przewodność cieplną (79% względem 70%). Podanie mannitolu oraz soli hipertonicznej w bolusie powodowało spadek zawartości wody w mózgowiu o 1%, przy czym efekt słabł z czasem, po trzech godzinach wynosząc 0.5%. Najmniejsza odnotowana przez Ko i wsp. zawartość wody w mózgowiu to 67.3%, a największa - 85.5%. Dla zobrazowania precyzji pomiaru warto dodać, że średnia różnica między faktyczną zawartością wody w badanych wcześniej modelach a wykazywaną przez urządzenie wyniosła 0.58%. W opinii autorów przeprowadzone badanie dowiodło, że pomiar zawartości wody w mózgowiu w czasie rzeczywistym jest wykonalny.

Źródło: Ko SB, Choi HA, Parikh G i wsp. Real time estimation of brain water content in comatose patients. Ann Neurol 2012; online ahead of print