Obserwuje się ciągły postęp techniczny w zakresie tradycyjnych metod oceny kontroli glikemii, glukozurii, HbA1c, fruktozaminy, a także wprowadza nowe propozycje, tj. oznaczania 1,5-anhydroglucitolu, kwasu β
-hydroksymasłowego we krwi i CGM, umożliwiające uzyskanie lepszych wyników leczenia. Szczególnie przydatne są coraz bardziej precyzyjne i sprawne aparaty oraz instrumenty nowej generacji do laboratoryjnego oznaczania glikemii i innych metabolicznych wskaźników kontroli cukrzycy. Lepszą kontrolę zapewniają również dokładne, wystandaryzowane i ergonomiczne glukometry, testy do oznaczania ketonów we krwi, aparatura do ciągłego monitorowania glikemii wraz z odpowiednią dokumentacją oraz interpretowanie wyników oparte na informatyce. Nowe możliwości muszą być jak najszybciej upowszechnione, ponieważ lepsze leczenie cukrzycy nie tylko poprawia rokowanie kliniczne, ale także umożliwia racjonalizację organizacji opieki diabetologicznej i zmniejszenie jej kosztów oraz przyczynia się do redukcji ryzyka powikłań. Łączy się również z rozwojem kompleksowego leczenia cukrzycy, opartego na współpracy lekarza i pacjenta. Powoduje to zmiany w formułowaniu standardów, umożliwia osiąganie indywidualnych wyników leczenia lepszych, aniżeli przewidują to uśrednione i arbitralne normy. Z tych względów dokonano przeglądu nowych możliwości technicznych, analitycznych i klinicznych.