Dwa z obranych na tym polu kierunków to opracowanie przeciwciał monoklonalnych oraz krótkich peptydów, które mogłyby blokować PCSK9. Trzecią drogą jest opracowanie antysensownych oligonukleotydów, których wykorzystanie w modelach zwierzęcych pozwoliło zmniejszyć produkcję PCKS9. Na łamach The Lancet opublikowano wyniki randomizowanego badania pierwszej fazy ze ślepą próbą, którego celem było określenie skuteczności interferującego RNA zmniejszającego wytwarzanie białka PCSK9. Eksperyment przeprowadzono z udziałem 32 zdrowych osób z podwyższonym stężeniem cholesterolu we krwi. Dwudziestu czterem uczestnikom przydzielonym do grupy badanej podano jednorazowo interferujące RNA w jednej z sześciu dawek (od 0.015 mg/kg do 0.400 mg/kg). Nie stwierdzono częstszego występowania działań niepożądanych w grupie badanej względem grupy kontrolnej. Stosowanie największej dawki interferującego RNA było związane ze spadkiem stężenia PCSK9 we krwi o 70%. Przekładało się to na 40% spadek stężenia LDL (p < 0.0001). Autorzy badania uznali, że uzyskane wyniki są wystarczającą podstawą dla zaplanowania i przeprowadzenia badań opisywanego interferującego RNA u pacjentów z hipercholesterolemią.

Źródło: nature.com, The Lancet - http://dx.doi.org/10.1016/S0140-6736(13)61914-5