Długość okresu obserwacyjnego wyniosła 25 lat, a liczba pacjentek, których dane były dostępne badaczom, równała się 89 835. Pacjentki miały od 40 do 59 lat i w roku 1980 zostały losowo przydzielone do grupy, w której przez 5 lat co roku wykonywano mammografię (44 925 osób), lub do grupy kontrolnej (44 910 osób), w której nie wykonywano mammografii. Coroczne badanie podmiotowe i przedmiotowe przeprowadzano u wszystkich kobiet w wieku 50-59 lat, niezależnie od przydziału do grupy, oraz u kobiet w wieku od 40 do 49 lat, u których wykonywano mammografię. Miller i wsp. przyjęli za główny punkt końcowy zgony z powodu raka piersi. Liczby rozpoznanych inwazyjnych nowotworów piersi w grupach badanej i kontrolnej wyniosły odpowiednio 666 i 524. Liczby pacjentek, które zmarły z ich powodu w okresie obserwacyjnym wyniosły odpowiednio 180 i 171. Nie stwierdzono różnicy w ryzyku zgonu z powodu inwazyjnego raka piersi między grupą badaną i kontrolną, także po przeprowadzeniu osobnych analiz dla grup kobiet w wieku 40-49 lat i 50-59 lat. Ogólne liczby raków piersi stwierdzonych w grupach były równe 3250 i 3133, a liczby związanych z nimi zgonów: 500 i 505. Długi czas trwania badania pozwolił wykazać, że 106 rozpoznań raka piersi postawionych w grupie kobiet, u których wykonywano mammografię, było błędnych. Miller i wsp. obliczyli, że jeden przypadek nadrozpoznanego raka piersi przypadał średnio na 424 pacjentki, u których wykonywano mammografię. Autorzy podkreślili, że brak spadku śmiertelności z powodu raka piersi w grupie badanej mógł być związany z dobrą dostępnością terapii adjuwantowych.

Źródło: Miller AB, Wall C, Baines CJ, i wsp. Twenty five year follow-up for breast cancer incidence and mortality of the Canadian National Breast Screening Study: randomised screening trial. BMJ 2014; 348. doi: http://dx.doi.org/10.1136/bmj.g366