Zawartym w szczepionce antygenem jest glikoproteina występująca w wirusach Ebola Zaire i Sudan. Wcześniej wykazano, że immunizacja skierowana przeciwko tej glikoproteinie wywoływała powstanie odporności u naczelnych.
W eksperymencie wzięło udział 20 osób dorosłych w wieku od 18 do 50 lat. Szczepionkę podawano w dawce 20 miliardów (n = 10) i 200 miliardów cząstek adenowirusa (n = 10) drogą domięśniową. Głównymi celami badania było określenie profilu bezpieczeństwa i immunogenności szczepionki. Po czterech tygodniach od szczepienia występowanie przeciwciał skierowanych przeciwko glikoproteinie wirusa Ebola stwierdzono u wszystkich ochotników. Skala odpowiedzi była większa w grupie zaszczepionej większą dawką (p = 0,001). Autorzy zbadali także odpowiedzi limfocytów T na zawartą w szczepionce glikoproteinę, stwierdzając reakcje odpornościowe limfocytów CD4(+) u 10 osób zaszczepionych większą dawką i u 3 zaszczepionych mniejszą dawką (p = 0,004). Występowanie limfocytów CD8(+) reagujących na glikoproteinę stwierdzono u 7 na 10 osób szczepionych większą dawką. Poza dwoma przypadkami gorączki nie stwierdzono występowania działań niepożądanych. Ledgerwood i wsp. uznali, że określony poziom odporności odpowiadał obserwowanemu u naczelnych, które po podaniu szczepionki były odporne na zakażenie wirusem Ebola.


Źródło: Ledgerwood JE, DeZure AD, Stanley DA, i wsp. Chimpanzee Adenovirus Vector Ebola Vaccine — Preliminary Report. NEJM 2014; doi: 10.1056/NEJMoa1410863.